اندازه طراحی 

مبتدیان باید در آغاز با طراحی های کوچک شروع کنند. طراحی های شما می تواند بزرگ یا خیلی کوچک باشد. در طراحی های بزرگ باید از حرکات پر تهور و مداد هایی با مغزی کند استفاده کرد در حالیکه طراحی های کوچک نیاز به مداد های تیزتر دارد. 
و در انتخاب موضوع هم باید دقت داشته باشید، اگر می خواهید که در ابتدا با خستگی شروع نکنیدبهتر است از اشیاء یا مدلهایی طراحی کنید که برجستگی های کم تر و کوچک باشند.

سختی مغز مداد 

چند مداد با درجات مختلفی از سختی در اختیار داشته باشید. از هر درجه یک مداد نوک تیز و یکی نوک گرد و یکی هم با نوک کاملاً کند تهیهکنید. با این روش می توانید بدون در نگ هر کدام را بنا به ضرورت مورد استفاده قرار دهید تا به نتیجه مطلوب برسید. به طور مثال اگر دو یا سه مداد F با نوکهای مختلفی داشته باشید می توانید فقط با آنها عملاً یک طراحی را کاملاً به اتمام برسانید. خاصیت درجات مختلف سختی بسیار مهم است. مدادهای سخت در ابتدای کار برای درست بودن طراحی مورد استفاده قرار می گیرند. آنها همچنین در مواقع دیگر برای رسم خطوط نازک و سایه های کمرنگ به کار می روند. برای رسم جزئیات ریز باید همواره از مداد نوک تیز استفاده کرد. آنچه مهم است این است که نباید خیلی زود به سراغ مدادهای نرم رفت و گرنه اثرات ظریفی را که دارید پیشرفت می دهید از بین می برید. مدادهای نرم برای جزئیات تیره و سایه ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مدادها اثراتی دانه دانهدارند، بنابراین برای دوری از این حالت با نوک مدادهای سخت کار کنید. مدادهای نرم را باید در پایان طراحی برای ایجاد تضادهای شدید مورد استفاده قرار داد.
به خاطر داشته باشید که تیرگی ها هستند که مایه جلوه روشنی ها می شوند. پرداختن به تیرگی ها، یک طراحی کمرنگ را به طراحی ای پرقدرت و دارای بفعد تبدیل می کند.

میزان فشار بر مداد 

میزان فشار بر مداد بسیار مهم است . به مداد فشار وارد کنید و خطوط تیره ای رسم کنید. با فشار کم بر مداد و حرکت آن به این سو و آن سوسایه ای پیوسته و شفاف به وجود می آید. 

انواع حرکت مداد 

سایه زدن به صورت سطح، تکنیکی است که در آن می توانید مداد را با نوک بلندی که دارد به حالت خوابیده حرکت دهید. در این نوع روش سایه هایی که ایجاد می کنید کلی، صاف، یا زبر هستند. برای سایه های روشن و صاف باید از نوک گرد مداد استفاده کرد. هاشور با خط های کوتاه ظریف موازی یا متقاطع نوک مداد به وجود می آید. استفاده از این نوع حرکت مداد، هنگام نیاز به بافت امری ضروری است. برای هاشور باید از نوک تیز مداد استفاده کرد.
شفافکاری با روی هم قرار دادن لایه های نازک سایه به وجود می آید که از شروع و تیره پایان می یابد. این نوع سایه زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که بخواهیم لایه ای شفاف روی خطوط زیرین را بپوشاند. مداد نوک کند که به حالت نوشتن به دست گرفته شده باشد و به سرعت این سو و آن سو حرکت داده شود برای ایجاد لایه ای شفاف به صورتی سریع بهترین است. خطوط حرکتی با عقب و جلو بردن بازو و گرفتن مداد به کف دست پدید می آید. این نوع حرکت برای نشان شکل کلی مدل یا اسکیس مورد استفاده قرار می گیرد.

والور یا درجات تیره _ روشنی

تیرگی ها و روشنی های طراحی را والور می گویند. یک گام 9 والوری یا 9 درجه ای از سفید تا سیاه مدت ها است که شناخته شده است. یک طراحی خوب باید حاوی تعدادی از این درجات تیره_ روشنی باشد تا نتایج مطلوبی داشته باشد. یک طراحی دقیق و شاخت و شاز شده تعداد بیشتری از این درجات را مورد استفاده قرار می دهد.

اسکیس 

یا همان طراحی سریع و تند، طراحی کلی یا طرح اولیه است که در آن جزئیات را نشان نمی دهند. شما می توانید قبل از شروع طراحی یک اسکیس کوچک از کارتان تهیه کنید ، شما این فرصت را پیدا می کنید که شکل ها و موضوعات تصویر خود را در کمپوزیسیونی خوشایند کنار هم قرار دهید. با پیاده کردن فکرتان به روی کاغذ می توانید مشکلات اصلی را قبل از شروع طراحی حل کنید. مدادهای نرم تر HB, B, 3B برایاسکیس مناسب تر هستند. با آنها تیرگی ها را سریع تر می توان به وجود آورد. بیشتر نقاشان چند اسکیس کوچک با کمپوزیسیون های ( ترکیب بندی ) مختلف می کشند و از میان آنها بهترین را انتخاب می کنند.

چگونه یک شی را طراحی کنیم ؟

ابتدا مدل را چند دقیقه از زوایای مختلف نگاه کنید و محتوای شکلی و جنسیت آنها را ارزیابی کنید. آنگاه دست به کار طراحی شوید و با ساده ترین خط ها، شکل آن جسم و تناسبات صحیح آن را روی کاغذ طرح کنید و این طرح در واقع زیر بنای طرح اصلی می باشد. نکته حائز اهمیت در این طرح، فقط درک تناسب و ایستایی مدل است. چنانچه طرح با مدل مغایرت داشت، آن را چند بار تکرار کنید تا سرانجام موفق شوید با کمترین خط ، شکل و تناسب مدل را بیان کنید. لزومی ندارد که شما در یک جلسه، طرحی کامل و بدون نقص اجرا کنید، مهم درک و تشخیص عملی است که انجام داده اید. در مرحله بعد کمی پیشروی می کنیم ،یعنی مرز بیرونی مدل را با خطوطی که گودی و برجستگیهای مدل را نشان می دهد، رسم کنید تا بتوانید ساختمان آن جسم را در رابطه با فضای اطراف مجسم کنید. سومین مرحله زمان ساخت و ساز و زیبا سازی طرح است و باید طرح را با خط خالص به تکامل برسانید. بی هدف کار نکنید، باید طوری کار کنید که برای خطوطی که می کشید دلیل قانع کننده ای ارائه دهید. و در مرحله پایانی اگر بخواهید حجم مدل را نیز نشان دهید، باید سایه روشن ها را از هم مجزا کنید و رنگمایه ها را با مداد در جای اصلی شان بگذارید. این رویه مانع به هدر رفتن وقت و نیروی کار شما می شود و به شما این فرصت را می دهد تا درباره خطها، تناسبات و کالبد مدل بیاندیشید و در نتیجه طرحی ارزنده ارائه خواهید داد.